Gráfelli

Nú hevur Theodor aftur ríkað okkum við sínum góðu hugleiðingum. Hesar hugleiðingarnar, ið hann nevnir "Ein heimur hvørvur", hava eisini sínar røtur í heimbygdini, og so er bara "at taka brillurnar fram."

Mangt broyttist eftir kríggið. Bløðini komu út aftur, og teir gomlu príslistarnir komu aftur. Okkum dreingjum kom væl við, at Candor og Sport komu aftur. Mangan hevði eg saknað smíðareiðskap. Tá fóru dreingirnir at gera sær smiðju í kjallaranum. Nú keyptu vit bíligan smíðareiðskap úr Candor og Sport. Eg gjørdi mær borð í kjallaranum og hongdi tað sindrið av smíðareiðsskapi upp sum í eini veruligari smiðju. Eg veit, at dreingirnir høvdu góðan hug at smíða, tí næstan einki varð keypt í handlunum av tílíkum. Vit smíðaðu mangt: lapparar, sleingipílar, skoytur, træbogar, pílar og sleingjur t.d.

 Smiðjan hjá Siverti (Siver) sæst beint oman fyri Samkomuhúsið

Frá vinstru: Janus, Eiði, ?, Gubbi, Sigurd og Pætur í Nýggjustovu

Á heimasíðu mínari havi eg áður lagt samrøður út, sum eg havi havt við Herluf Joensen, Hvalvík, og Knút Vesturdal, Eiði, um vegagerðina Gjógv - Eiði - Funning 1958/1964. Eisini havi eg lagt út nøvnini av teimum útivið 100 monnunum, ið arbeiddu veg í 1963. Tey á Landsverki hava verið sera beinasom at heitt á og hava sent mær avrit av skjølum, ið fevna um ta vegagerðina, og tað eri eg teimum takksamur fyri. Av skjølum sæst, at Gjáar kommuna hevur trýst nógv á landsverkfrøðingin og landsstýrið fyri at fáa gongd á vegagerðina. Samanbindingin av Oyggjarvegnum var eisini á tapetinum ta tíðina. Hans Kristiansen, Lærarin, hevur ikki ligið á teirri latu síðuni og hevur sett síni spor á tað skrivliga samskiftið. Eisini stóð hann fyri øllum gjaldinum av arbeiðslønini og roknskapinum og frítíðarlønini hjá hvørjum einstøkum vegmanni (gjáarmanni).  

"Eg minnist bygdina sum ein dyggan felagsskap!" Soleiðis tekur Theodor á Toppi til, nú hann aftur hevur sent okkum eitt brot úr sínum hugnaligu hugleiðingum. Vit takka honum fyri hetta brotið um skúla, kirkju og samkomuhús og vóna, vænta og gleða okkum til fleiri brot av hansara hond. 

SKÚLI:                                                             

Vit kunnu ikki siga, at gamli skúli okkara var tíðarhóskandi. Hann varð bygdur í 1883. Hann er laðaður upp við gróti og hevði flagtekju og stór, hvít vindeygu. Regndagar lak so illa niður í skúlastovuna, at vit onkuntíð máttu fáa frí. Onkustaðni verður tikið til: “Dygdin í læraranum er betri enn amboðini.” Tað skulu teir eiga báðir – Jóhan Kallsoy og Erling Mortensen – sum vóru lærarar mínir skúlaárini við Gjógv, teir vóru báðir av bestu lærarum. Jóhan Kallsoy kom í 1919 og Erling Mortensen í 1944. Báðir vóru teir kirkjutænarar, so sambandið millum skúla og kirkju kendist dygt.

  Fyri 1908                                                                       Frá 1908 til 1952

Theodor hevur aftur sent okkum eina hugleiðing úr farnari tíð. Takk fái hann fyri tað, og so er bara eftir at seta seg væl til rættis:

Ja, mangt er millum fjals og fjøru - og millum fjals og havs. So kom tólvti sunudagur – berjadagurin. Sum vanligt var, vóru vit børn í kirkju. Tá ið vit vóru komin úr kirkju, ráddi um at skunda sær at eta døgurða. Henda sunnudagin høvdu vit feskan seið og livur og nýggj epli og buding omaná. Vit kunnu siga, at berjadag fór næstan maður av húsi at henta ber, so tað ráddi um at vera uppi í teimum fyrstu uppi á Fjalli ella uppi á Nøv. Veðrið var gott, og sólin skein.