Svend Joensen, f. 1911, var miðlingarsonur Sørin og Paulinu. Eldri bróðir hansara, Magnus var føddur í 1904 og systir hansara, Mia, 1914. Magnus varð vanliga nevndur Magnus hjá Sørini, og Mia varð nevnd Mia hjá Sørini, men Svend var fyri tað mesta bara nevndur Svend. Eg fari at steðga eitt sindur við hetta "hjá Sørini", tí meir enn ta einu ferðina tosaðu vit báðir um tað, at fyri tað mesta "áttu" mammurnar børnini, men undantøk vóru. So tók eg nøkur tilvildarlig dømir sunnan fyri Ánna: Sjúrður hjá Dinnufíu, Páll hjá Dreu, Ólavur hjá Gunhild, Jákup hjá Mariu, Hans Jacob hjá Onnu Malenu, Hans Jacob hjá Lisabeth, Pætur hjá Lenu, Jógvan hjá Trinu, Leivur hjá Dalberg, men Marjun hjá Juliusi (mamma hennara doyði so ung) og Kjartan hjá Læraranum. Norðan fyri Ánna eru nógv fleiri húsanøvn enn sunnan fyri Ánna, og tí eru tey flestu nøvnini knýtt at húsunum, men okkurt frávik er, t.d. Hans Jacob hjá Oliveri, Óli hjá Sofusi, Mia hjá Sørini og ? Er einki "mammunavn" norðan fyri Ánna?

Vit kallaðu hann Jógvan Sofus, men eftir at hann keypti sær familjunavnið Ferjá, bleiv hann bara kallaður Ferjá. Jógvan Sofus, f. Joensen , 1913, var ættaður úr Blásastovu við Gjógv. Ferjá var kendur langt út um eingjargarðarnar við Gjógv fyri sítt lætta lyndi og framúrskarandi frásøgukynstur. Tað var altíð hugtakandi at møta hesum blíða manni, og viðhvørt var eg so heppin at hava bandupptakara í lummanum, men tíverri eigi eg bara onkrar stuttar upptøkur (snøklar) av honum. Her havi eg samlað nakrar saman, og so gevi eg Ferjá orðið:

Tú hevur spurt meg um mangt og hvat, og sumt av tí havi eg frá mær sjálvum, men tað mesta er frá pápa, Jóhan í Blásastovu, sum dámdi so sera væl at fortelja, og hann visti eisini nógv, tí minni hevði hann gott. Hvussu mítt minni er, tað er so ein onnur søga, tí sjálvur haldi eg meg vera blivnan eitt sindur gloymskan. Honum dámdi so væl alt, ið bar upp á rím, og tí minnist eg fleiri skjaldur, sum hann plagdi at bera upp. Um hetta nú eru skjaldur ella bara rím? Nei, nú meldi eg pass! Spyr onkran annan um tað! --- Nú tú spyrt um turkiløg, so veit eg, hvar ið tú ert! Jú, gjáarfólk kallaðu turkilagið hjá pápa á Heimaru Heygum fyri "Hood" - eitt stuttligt navn - og tað kunnu vit koma aftur til, men fyrst um turkiløgini:  

Hans Edvard (Gubbi) og Pætur í Nýggjustovu

Í bókini "Úr Gjáar søgu - barnaminni 2" hevur bróðir greitt rættuliga gjølla frá vegarbeiði bæði í bygdini og millum bygda, men tá ið eg nú um dagarnar sat og lurtaði eftir eini samrøðu, ið eg hevði við Pætur í Nýggjustovu, í septembur mánað í 2005, og Gubba (Hans Edvard) nakrar dagar seinni um vegarbeið og annað, so er nógv av tí, ið greitt verður frá, blaðfest í "Gjáar søgu", men eitt klípi legst altíð aftrat einum varða. Pætur var nógv viknaður av sjúku tá og doyði ein mánað seinni (18.10.2005). Hann var ikki førur fyri at koma ein biltúr at vísa mær á toftirnar av teimum mongu veghúsunum, ið vegmenninir høvdu gjørt sær - líka frá Nýggjagarði og yvir í Líð -  so at teir kundu sita turrir og fáa sær ein bita at eta. Seinni fór eg so heim í Horn til Gubba, og har fingu vit so aftur eitt vegprát, og so spurdi eg hann, um vit ikki skuldu fara ein biltúr og leita eftir veghúsum. "Vælsignaður, kom! Tað hevði verið stuttligt!", áðrenn hálvtalað var orðið.  Myndatúrurin við Gubba var fínur, og heiman fyri Skarð hittu vit Sámal í Hoygarðinum, Funningi, sum eisini vísti myndatúrinum stóran áhuga. Her kemur so eitt kut úr samrøðuni við Pætur saman við myndum av túrinum saman við Gubba. Okkurt uppískoyti - serliga seinast í tekstinum - havi eg fingið frá øðrum monnum.

Beddugøta, sum gongur frá Ólastovu út við betongvegginum og út ímóti húsunum hjá Debusi, sigst vera tann fyrsti kommunali vegurin (gøtan) við Gjógv. Navnið hevur hon av Bedd-Óla (Ole Dahl, f. 1858), ættaður úr Beddustovu í Dali. Óli var lærari í Funningi og við Gjógv frá 1878 til 1906, og hann helt nógv til í Ólastovu. Tískil er tað sannlíkt, at gøtan er gjørd í tíðarskeiðinum 1878/1906. Oman fyri Beddugøtu var fyrr ein skráningur, og hesin skráningurin hoyrdi til Skipshúsini.

Theodor D. Hansen hevur verið so beinasamur , at hann aftur hevur sent okkum eina av sínum mongu góðu hugleiðingum, og tað bera vit honum tøkk fyri. Eg sigi mongu, tí hann hevur fleiri liggjandi, ið vit vónandi fáa á netið so við og við. Hetta er hugnaligur lesnaður, ið eisini - á ein einfaldan hátt -  fær lív í tey mongu staðanøvnini, ið nevnd vera í tekstinum. Tí havi eg sett nakrar myndir inn. Vit geva Theodori á Toppi orðið:

 Kom og fór í brimi 2015

Gott er útsýnið úti á Nasa. Mangt eyga hevur haðan litið út á Norðhavið, tá ið hann var komin av landnyrðingi, og bátarnir vóru ikki komnir. Eisini leitaði barnsins eyga út í havsbrúnna, tá ið báturin var ikki komin. Sjálvur kenni eg hesa kensluna, tí eg stóð har, tá ið báturin, pápi var við, kom innan av havi, og hann fjaldist í aldudølunum.